Biography
17 Mart 1974 de Tokat’ta doğmuşum. Doğumum sıkıntılı olmuş, hastane olanakları ve ulaşım olmadığından dolayı hastalıklı bedenim gidip gelmeler içinde dünyada kalmışım. Ailemin ekonomik durumu iyi olmadığından dolayı yokluk içinde bir çocukluk dönemi geçirmişim. Hatta ilkokul 2. sınıfı Arısu Köyü İlköğretim okulunda okumuşum. Sonrasında Alemdarpaşa İlköğretim Okulu, ortaokul Şevket Sabancı Ortaokulu ve liseyi Pendik Lisesinde tamamlamışım.
99 yılında Kocaeli Üniversitesi Karamürsel Denizcilik MYO lunu bitirmişim, ve bedenimizle ruhumuz denizle buluşmuş. O deniz benim şu okyanus senin, yelkenler fora, alesta naraları ile dolaşmış durmuşum.
Okuma azmi ile 2006 yılında makina mühendisliği bölümünü bitirmişim.
2008 yılı fotoğrafla ve fotoğraf atölyesi tanışmamın yılı olmuş. Deklanşör, enstantane, diyafram öncelikli ve objektif gibi terimleri öğrenmiş ve fotoğraf dünyasının içine girmişim.
Bizimkisi amatörlük ruhunda deklanşöre dokunmak, insanların gözünde tatlı bir an yaratmak, yaşama tanıklık etmek.
DATÇANIN RUHU
“Plinius’un ‘Stadia’sı, Piri Reis’in ‘Dadia’sı… Binlerce yıldır denizcilerin ve şairlerin dilinde dönen bir kıyı: Datça…”
“Bir yazı olsa da yazılsa,
sadece rüzgârı anlatsa Datça’nın.”
….
#datça #datca #kinidos #palamutbükü #canyucel #canyücelsokağı
Yazının devamı —> https://www.serefaksoy.com/datcanin-ruhu
DATÇANIN RUHU
“Plinius’un ‘Stadia’sı, Piri Reis’in ‘Dadia’sı… Binlerce yıldır denizcilerin ve şairlerin dilinde dönen bir kıyı: Datça…”
“Bir yazı olsa da yazılsa,
sadece rüzgârı anlatsa Datça’nın.”
….
#datça #datca #kinidos #palamutbükü #canyucel #canyücelsokağı
Yazının devamı —> https://www.serefaksoy.com/datcanin-ruhu
Eski Datça sokaklarında bir deli . Yeşim hanım, gururla ben bu köyün delisiyim diyor.
Saçlarında rengarenk çiçekler, gözlerinde ise masmavi bir deniz—ama o çiçekler süs değil; baharı çağrıştırıyor, umudu serpiştiriyor.
Belki de çok uzun zaman karanlıkta yürümüş bir yolcudur. Hastalığın, korkunun, yalnızlığın eşiğinden geçmiştir. Şimdi gülümseyişiyle meydan okuyor hayata . Deliliği, bir yenilgi değildir; bir zaferdir aslında. Bir başkaldırıdır "sıradan" olana, bir haykırıştır "vazgeç" diyen her sese karşı.
“El işi” dükkânında; her renk, her dikiş, her boncuk; içindeki savaşın bir izidir. Gülen yüzüyle seni karşılarken, “iyi ki buradayım” der gibidir sessizce.
Ve Datça’ya yolun düşerse,
yalnızca o bakışı gör yeter: Deliliğin ardında nasıl bir güç saklı, anlarsın.
@datcadabirdeli
@kabukev.datca
#datça #datcadabirdeli
https://www.serefaksoy.com/datcada-bir-deli/
Şeref Aksoy Blog —-> www.serefaksoy.com
Eski Datça sokaklarında bir deli . Yeşim hanım, gururla ben bu köyün delisiyim diyor.
Saçlarında rengarenk çiçekler, gözlerinde ise masmavi bir deniz—ama o çiçekler süs değil; baharı çağrıştırıyor, umudu serpiştiriyor.
Belki de çok uzun zaman karanlıkta yürümüş bir yolcudur. Hastalığın, korkunun, yalnızlığın eşiğinden geçmiştir. Şimdi gülümseyişiyle meydan okuyor hayata . Deliliği, bir yenilgi değildir; bir zaferdir aslında. Bir başkaldırıdır "sıradan" olana, bir haykırıştır "vazgeç" diyen her sese karşı.
“El işi” dükkânında; her renk, her dikiş, her boncuk; içindeki savaşın bir izidir. Gülen yüzüyle seni karşılarken, “iyi ki buradayım” der gibidir sessizce.
Ve Datça’ya yolun düşerse,
yalnızca o bakışı gör yeter: Deliliğin ardında nasıl bir güç saklı, anlarsın.
@datcadabirdeli
@kabukev.datca
#datça #datcadabirdeli
https://www.serefaksoy.com/datcada-bir-deli/
Şeref Aksoy Blog —-> www.serefaksoy.com
Feribotta Martı
Deniz bugün sakin ama derinlerinde fırtınalar saklıyor gibi… Gökyüzü gri bir örtüyle kaplanmış, güneşin ışıkları bulutların ardında kaybolmuş. Ufka doğru bakınca, denizin ve gökyüzünün birbirine karıştığı o belirsiz çizgiyi görüyorum. Sanki burası dünyanın sonu, ya da her şeyin başladığı yer…
Feribot yavaşça ilerlerken, suyun üzerinde süzülen martılar sanki bir şeyler fısıldıyor. Martılar, sanki yolculuğun sessiz yoldaşları… Kendi dillerinde bir şeyler anlatıyor gibiler ama dinleyen yok.
Martılar… Özgürlüğün kanat çırpan suretleri. Gökyüzü gri, deniz hafif dalgalı ama onlar her zamanki gibi oradalar. Feribotun ucunda durup etrafı izleyen, birbirleriyle sessizce anlaşan bu küçük deniz bekçileri, sanki yolculuğun gerçek sahipleri gibi.
Kimisi kanatlarını kapatıp sabırla bekliyor, kimisi rüzgarı fırsat bilip havalanıyor. Onlar için yolculuk hiç bitmiyor, çünkü varacakları bir liman yok. Hep deniz, hep gökyüzü, hep bir bekleyiş içindeler.
Rüzgârın sesi, motorun uğultusuna karışıyor, ama feribotun denizi birbirine karıştırırken ki sesi hepsini bastırıyor. Su, feribotun arkasında ince dalgalar yaratıyor, tıpkı geride bıraktığımız anılar gibi…
Gökyüzü gri olsa da, denizin flu mavisi her şeyi dengeliyor. İkisinin arasında süzülen feribot, sadece bir taşıyıcı değil, belki de geçmişle gelecek arasında bir köprü…
Bugün burada, bu anın içindeyim. Ve belki de en güzel yolculuk, nereye gittiğini bilmeden, sadece denizi ve gökyüzünü izlemekle başlıyor.
Şeref Aksoy Blog
Devamı —> www.serefaksoy.com da
Feribotta Martı
Deniz bugün sakin ama derinlerinde fırtınalar saklıyor gibi… Gökyüzü gri bir örtüyle kaplanmış, güneşin ışıkları bulutların ardında kaybolmuş. Ufka doğru bakınca, denizin ve gökyüzünün birbirine karıştığı o belirsiz çizgiyi görüyorum. Sanki burası dünyanın sonu, ya da her şeyin başladığı yer…
Feribot yavaşça ilerlerken, suyun üzerinde süzülen martılar sanki bir şeyler fısıldıyor. Martılar, sanki yolculuğun sessiz yoldaşları… Kendi dillerinde bir şeyler anlatıyor gibiler ama dinleyen yok.
Martılar… Özgürlüğün kanat çırpan suretleri. Gökyüzü gri, deniz hafif dalgalı ama onlar her zamanki gibi oradalar. Feribotun ucunda durup etrafı izleyen, birbirleriyle sessizce anlaşan bu küçük deniz bekçileri, sanki yolculuğun gerçek sahipleri gibi.
Kimisi kanatlarını kapatıp sabırla bekliyor, kimisi rüzgarı fırsat bilip havalanıyor. Onlar için yolculuk hiç bitmiyor, çünkü varacakları bir liman yok. Hep deniz, hep gökyüzü, hep bir bekleyiş içindeler.
Rüzgârın sesi, motorun uğultusuna karışıyor, ama feribotun denizi birbirine karıştırırken ki sesi hepsini bastırıyor. Su, feribotun arkasında ince dalgalar yaratıyor, tıpkı geride bıraktığımız anılar gibi…
Gökyüzü gri olsa da, denizin flu mavisi her şeyi dengeliyor. İkisinin arasında süzülen feribot, sadece bir taşıyıcı değil, belki de geçmişle gelecek arasında bir köprü…
Bugün burada, bu anın içindeyim. Ve belki de en güzel yolculuk, nereye gittiğini bilmeden, sadece denizi ve gökyüzünü izlemekle başlıyor.
Şeref Aksoy Blog
Devamı —> www.serefaksoy.com da
Eski Rum Köyü Trilye
Trilye, Marmara’nın bu ikonik köşesi, Rum kimliğini ve kültürel mirasını en samimi şekilde yansıtan noktalardan biri.
Trilye’nin dar, taş döşeli sokaklarına adım attığınızda, tarihin sessiz bir fısıltıyla sizi sardığını hissedersiniz. Kıvrıla kıvrıla yükselen yollar, her köşede sizi yüz yıllık hikâyelerle karşılar. Soluk kırmızı kiremitlerle örtülü evler, zamanın aşındırdığı taş ve kerpiç duvarlarıyla adeta bir ressamın paletinden fırlamış gibidir. Maviye çalan ahşap kepenkler, sarmaşıkların arasından utangaçça göz kırpar; mor begonviller, sarımtırak sıvaların üzerinde bir renk cümbüşü yaratır.
Yazının Devamı —>> www.serefaksoy.com da
Eski Rum Köyü Trilye
Trilye, Marmara’nın bu ikonik köşesi, Rum kimliğini ve kültürel mirasını en samimi şekilde yansıtan noktalardan biri.
Trilye’nin dar, taş döşeli sokaklarına adım attığınızda, tarihin sessiz bir fısıltıyla sizi sardığını hissedersiniz. Kıvrıla kıvrıla yükselen yollar, her köşede sizi yüz yıllık hikâyelerle karşılar. Soluk kırmızı kiremitlerle örtülü evler, zamanın aşındırdığı taş ve kerpiç duvarlarıyla adeta bir ressamın paletinden fırlamış gibidir. Maviye çalan ahşap kepenkler, sarmaşıkların arasından utangaçça göz kırpar; mor begonviller, sarımtırak sıvaların üzerinde bir renk cümbüşü yaratır.
Yazının Devamı —>> www.serefaksoy.com da
Gölyazı; sonbaharın hüzününü, bir o kadar da huzurunu yansıtıyor. Güneşin batışıyla ile birlikte, göl üzerindeki ışık oyunları ve hafif kahverengi tonlar, doğanın sakin bir uyum içinde olduğunun hissini uyandırıyor. Sazlıklar ve gölün çevresindeki yeşil ve sararmış otlar, mevsimin geçişine tanıklık eden birer sessiz tanık gibi.
Devamı —> www.serefaksoy.com
Gölyazı; sonbaharın hüzününü, bir o kadar da huzurunu yansıtıyor. Güneşin batışıyla ile birlikte, göl üzerindeki ışık oyunları ve hafif kahverengi tonlar, doğanın sakin bir uyum içinde olduğunun hissini uyandırıyor. Sazlıklar ve gölün çevresindeki yeşil ve sararmış otlar, mevsimin geçişine tanıklık eden birer sessiz tanık gibi.
Devamı —> www.serefaksoy.com
İstanbul’un Garipçe köyünde, balıkçılar hazırlık yapıyorlar. Yarın gün ağarmadan vira yelken denize açılacaklar.
…..
Yazının devamı –> https://www.serefaksoy.com/balikcilar/
Şeref Aksoy Blog —> www.serefaksoy.com
İstanbul’un Garipçe köyünde, balıkçılar hazırlık yapıyorlar. Yarın gün ağarmadan vira yelken denize açılacaklar.
…..
Yazının devamı –> https://www.serefaksoy.com/balikcilar/
Şeref Aksoy Blog —> www.serefaksoy.com
Mutluluk
O gün sabah erkenden kalkmıştı. Hava serindi uzun süre göle baktı, sessiz ve sakindi. Barınağında ağlarını özenle kontrol etti; her düğümde geçen günlerin hayal kırıklıkları gizliydi. Bugün deniz ona cömert davranacak mıydı?
Devamı —>> https://www.serefaksoy.com/mutluluk/
Şeref Aksoy Blog —> www.serefaksoy.com
Mutluluk
O gün sabah erkenden kalkmıştı. Hava serindi uzun süre göle baktı, sessiz ve sakindi. Barınağında ağlarını özenle kontrol etti; her düğümde geçen günlerin hayal kırıklıkları gizliydi. Bugün deniz ona cömert davranacak mıydı?
Devamı —>> https://www.serefaksoy.com/mutluluk/
Şeref Aksoy Blog —> www.serefaksoy.com