Umut, çocukların dokunuşlarında, sıcaklığında, sevecenliğinde, gülüşünde saklı… Sevmek dokunmakla başlar, avuç içindeki sıcaklık sarar bedenini, yüzündeki tebessüm ile ele verir seni, küçük dokunuşlar ile gezersin evreni, büyütür göz bebeklerini, göğüs kafesine sıcak hava girer, gezer bütün bedenini, Gökyüzündeki bulutlar yağmura döndüğünde, küçük bir aralıktan güneş gözünü aldığında, durağan bir yıldızın kayma anında ve farkına vardığında,...
Bir sokak düşünün, hem de derinliğince deniz, alabildiğince gökyüzü olsun, “ hasretinden prangalar eskitsin” hücrelerine şiir hapsolsun, bir omuzunda şair ceketli çocuk diğer omuzunda ise ilhamlar olsun.
Sıcağın kırmızısı, şafağın sarısıdır yüzümüze vuran, Yalın ayak koşuşların acısında torpülenir hayat Soğuk iklimlerden gelen rüzgarın sesi, donan iliklerin döngüsü Yarınsız dünlerin acısında kavrulan etlerimiz Sancısız doğuşların habercisidir. Fırtınasız okyanuslarda, dingin denizlerde yok olur sessizlik Kıvrılan nehirler, Çatlayan topraklar, Ve gözyaşları Geride kalanlar, geriye bakanlar Bir tek çocuksu gülüşler hatırlatır umudu. Kavgasız günler, vicdansız ölümler,...
